De Coral Cay lijkt ons het ideale plekje om vandaag op het gemak door te brengen. Met de brunch in de frigo en de brommer volgetankt kunnen we er tegen. Op het strand vinden we de nodige rust, en dicht bij het Coral Cay resort zijn dorstlessers nooit veraf. Tegen de middag is het tijd voor onze gisteren geprepareerde maaltijd, en die gaat Ann-Sofie met plezier halen. Ze rijdt op en af als een echte brommergriet, en gaat zelfs de duikbrillen halen zodat Nick visjes en kwallen kan spotten. Voor een keer zijn de rollen omgekeerd, en ze geniet ervan!

De liaan naast onze ligplaats wordt duchtig gebruikt, en ook wij wagen het erop. Nick slingert als een echt aapje heen en weer, en Ann-Sofie als een elegante prinses, dat doen we goed. Spijtig genoeg is het water niet diep genoeg om erin te springen, anders had dit pas een echte verfrissing geweest.

Tegen de avond is het weer tijd voor een cocktail, een Mojito deze keer. De sunset lijkt vandaag op minder uit te draaien, tot er plots iets magisch gebeurd, uit het niets kleurt alles in eem minuut paars, nog feller dan de vorige keer. Het water is ditmaal minder ver weg getrokken waardoor de spiegel nog beter is dan de vorige keer, en we er dubbel van kunnen genieten. Door onze verwondering geraken we aan de praat met een Française die even fel onder de indruk is als ons, het is haar laatste dag in de Filippijnen en ze is in de wolken dat ze haar trip zo mooi kan afsluiten. Ze vertelt ons over haar bezoek aan Biliran, en hoe prachtig het daar wel niet was. Ze overhaalt ons zonder moeite om onze planning aan te passen en richting Biliran te trekken, dit mogen we niet missen! Met een leuke babbel onder de sterrenhemel en het prachtige kleurenspel nemen we afscheid, ook voor ons zit Siquijor er ook bijna op. Nog een dag en we keren terug naar Cebu.

Die laatste dag spenderen we opnieuw op het strand, met opnieuw een lunch op het strand, maar deze keer kiezen we voor het stuk stand naast Paliton beach. Een kind met aandachtstekort komt ons vergezellen, waarna we terugkeren naar ons geliefde strand naast de Coral Cay. Met een Cuba Libre in de hand genieten we van de laatste zonsondergang, geen idee hoe dat mogelijk is, maar iedere dag opnieuw is het om van omver te vallen. Dat is wat van dit eiland gaan herinneren, nog nooit zijn we qua zonsondergangen zo verwend geweest.