De vlucht van Bangkok naar Maleisië is opnieuw een budget geval, waardoor de bagage nauwlettend gewikt en gewogen dient te worden. We mogen slechts 15kg bagage en 7kg handbagage meenemen, en de tussenstop in Europa heeft duidelijk een ander resultaat dan we hadden gehoopt. We vragen aan een vrije checkin balie of we onze bagage even mogen wegen, en het blijkt allemaal heel nipt te zijn, we kunnen alles zodanig ordenen dat we eindigen met 14.8kg en 14.7kg bagage, en 6.8kg en 6.9kg handbagage, net gepast dus. Hiervoor dienen we beiden onze lange jeansbroek aan te doen en onze wandelschoenen, want die wegen overduidelijk het meest. De boarding gebeurt vlotjes, en met slechts 10 minuten vertraging zijn we al vertrokken. Wel maar met een halfvolle vlieger, wat redelijk pijnlijk is om te zien. Het wordt al snel donker, en we kunnen de zonsondergang vanuit het vliegtuig bewonderen, gevolgd door een bliksemstorm naast ons heen. We landen echter veilig, en na het nemen van onze handbagage kunnen we als laatste uit het vliegtuig, uitgezonderd van een man die nog lag te slapen in z’n stoel, duidelijk een vaste slaper om zo door de landing heen te slapen. We komen aan in de ontvangsthal en zijn even verward over hoe het hier precies in elkaar zit. Blijkbaar zijn we in een andere terminal toegekomen, en moeten we eerst met een shuttle richting de hoofdterminal, waar ook onze bagage en de immigration te vinden zijn.

In geen tijd hebben we onze bagage kunnen bemachtigen, en de immigration is de eenvoudigste ooit. We moeten geen briefje invullen op voorhand, en al helemaal niets betalen. Gewoon ons paspoort afgeven en we krijgen een stempel van 90 dagen, simple comme bonjour. De lieve medewerkers zetten zelfs de stempel zo precies, dat ze perfect een leeg gaatje in ons paspoort opvullen. Ideaal, zo blijven er meer pagina’s vrij voor onze komende avonturen.

Na de immigration stappen we op de bus richting het centrum, en die vertrekt gelukkig al binnen een kwartier, ze duurt wel een uur, dus dat betekent dat we pas om 24u in het centrum zullen aankomen. Geen nood, de airconditioning werkt perfect, en we hebben nog nooit zoveel zit- en beenplaats gehad, dat uurtje overleven we wel. De busrit verloopt vlotjes, en na 45 minuten kunnen we de Petronas Towers al zien blinken. We worden gedropt aan KL Sentral, en gaan op zoek naar een hostel (iets dat we wegens tijds- en wifitekort niet hebben kunnen doen in Bangkok). We weten wel een adresje, maar daar doet niemand meer open op dit uur. We lopen wat rond op zoek naar een betaalbare optie (Kuala Lumpur is duidelijk niet de meest budgetvriendelijke stad), en vinden na 5 hotels te bezoeken eentje dat geschikt lijkt. Van onze extreem late check-in maken ze geen enkel probleem en al snel krijgen we een kamer toegewezen en kunnen we eindelijk slapen. De jetlag steekt hier echter een stokje voor, en het duurt uiteindelijk tot 2u vooraleer we beiden moe genoeg zijn om de dag af te ronden.