Sunrise moeten we op z’n minst 1 keer gezien hebben, aangezien Mount Zwegabin hier gekend staat voor z’n geweldige panoramas. Om 4u worden we wakkergeschud door een veel te vroege wekker, en met een kleine tegenzin slepen we onszelf richting de brommer. Het is ongeveer 40 minuten rijden, en daarna nog een hele poos bergop wandelen vooraleer de zon opkomt. We denken de enige wakkere mensen in Hpa-An te zijn, maar halverwege is er duidelijk iets gaande aangezien een man of 10 voor de TV gekluisterd zit. Voetbal! Wie kijkt er nu om 4u ‘s nachts voetbal? Geen tijd om mee te kijken deze keer, want de zon wacht niet. Onderweg komen we nog 3 toeristen tegen met hetzelfde idee, en samen proberen we de weg naar de ingang te vinden, wat moeilijker lijkt dan verwacht. Voor zij die ooit een dergelijke zotte gedachte hebben, best de dag ervoor eens checken waar je precies moet zijn, dat maakt het de ochtend zelf een stuk minder lastig. Na wat zoeken vinden we de ingang, en ongelofelijk maar waar staat er al (om 4u50) een man voor de ticketcontrole. Plezante job! We beginnen aan de klim, die zowat 1u a 1u30 kan duren, de motivatie is niet super groot, maar we bijten door. Een hoogteverschil van 722m, dat is geleden van Nepal. De eerste winkeltjes langs het pad beginnen al te openen, en zo kunnen we nu en dan de weg eens vragen, want die is niet overal even duidelijk. We hebben geen tijd te verliezen, en dus wandelen we goed door, het zweet rolt van onze wangen. Wij doen dit nog in het donker, maar hoe dit moet voelen in volle zon willen we ons echt niet inbeelden. Het is muisstil en de enige verlichting is de zaklamp, de trappen veranderen in boomwortels en in rotsblokken, om daarna weer over te gaan in een oneindige rij trappen. We komen locals tegen die al op hun weg terug bezig zijn, die moeten boven geslapen hebben, anders is dit echt onmogelijk. Met flipflops en kindjes op hun armen fladderen ze naar beneden terwijl wij naar boven kruipen met onze perfecte wandelschoenen. Bijna zonder rustpauzes bereiken we na 1 uur de stupa die 20m lager ligt dan de top, waar we een prachtig zicht lijken te hebben op de zonsopgang. Om zeker te zijn gaan we nog snel even boven kijken, maar al snel wordt duidelijk dat de stupa the place to be is.

Nog geen 10 minuten later begint de zon erdoor te komen, er hangt mist over de bergen en de lucht begint te kleuren. We zetten ons neer en genieten in alle rust van dit prachtige fenomeen. Het duurt best kort, in 20 minuten is het kleurenspel voorbij en is het volop licht, maar het was het meer dan waard. Zo’n zicht over Hpa-An en z’n omliggede velden kan je van nergens anders krijgen. Nu het al meteen volop dag is gaan we een kijkje nemen op de top, waar de grote stupa opgesteld staat en de aapjes rondhuppelen. De terugkeer naar beneden onderbreken we nu en dan door af te wijken van het pad om een andere view te krijgen, en een van de plekjes is eigenlijk nog mooier dan de view van de stupa. Doeme seg! In een loden hitte zetten we de afdaling verder, en pas tegen 10u zijn we terug beneden. Trillend op onze benen verkennen we eerst nog even de honderden buddha’s die langs de ingang opgesteld staan (die we in het donker duidelijk gemist moeten hebben) om daarna een hapje te eten.

We rijden door naar de oever van de rivier, waar je een boot kan nemen naar de overkant. Daar zou opnieuw een mooi viewpoint moeten zijn (iets lager weliswaar), maar ditmaal van de andere kant van Hpa-An. De boottocht duurt maar 10 minuutjes, en we worden afgezet aan een simpel stuk zand dat als haventje moet dienen. We wandelen door een authentiek dorpje naar de start van de beklimming, die we met een kleine aarzeling aanvatten. Onze benen zijn er niet blij mee, maar Marieke had ons dit echt aangeraden dus kunnen we niet anders dan een kijkje gaan nemen! Langs een monastry lopen we door naar een stupa op een steen, waarvan we pas bij het afdalen opmerken dat vrouwen er eigenlijk niet toegelaten zijn – Sorry! Het uitzicht mag er wezen, maar opnieuw worden we geteisterd door de waas die overal in Azië lijkt te hangen, zelfs Mt. Zwegabin amper zichtbaar.

Via dezelfde weg keren we terug, en de boot brengt ons naar onze brommer. Het is ondertussen iets na de middag en de Sadan Cave lijkt ons de ideale afwisseling. Een gigantische grot met een gouden stupa, flikkerende lichtjes en een gouden monnik. Het is een van de grootste grotten die we tot nu toe hebben gezien, en we kunnen er helemaal doorwandelen tot op het einde, uiteraard op blote voeten, zoals het hoort in Azië. Onze schoenen laten we achter aan de ingang. Er zijn bruggetjes die verlicht zijn in dezelfde kitchy kleuren als de aureooltjes van de Buddha’s, en ze gidsen ons zonder problemen naar de andere kant van de grot die uitkomt op een klein meertje. Daar is het mogelijk een boot te huren die je door de omliggende rijstvelden weer naar het begin van de grot brengt brengt, handig! De laatste paar honderd meter van de trip brengt ons langs de mooiste rijstvelden die we tot nu toe al gezien hebben. Er tovert zich een big smile op Ann-Sofie haar gezicht terwijl we rustig vooruit gepeddeld worden. Af en toe staan we eens recht om het landschap in z’n volle glorie te kunnen aanschouwen, en veel te vroeg worden we afgezet aan het einde van de rit. We bestellen er elk een kokosnoot en positioneren onze stoelen zodanig dat we maximaal zicht hebben op de omgeving en de ‘loermoe en de loerva’ kunnen uithangen. De continue aanvaring van bootjes zijn een leuke extra, want de peddelaars zijn altijd breedlachs en vriendelijk. Op blote voeten wandelen we terug naar onze schoenen, wat een top ervaring! Een prachtige afsluiter van Hpa-An, de groene rijst zal ons lange tijd bij blijven!

Na een kleine hap te eten rijden we terug naar het hotel, waar we rustig wachten tot de bus richting Kalaw ons zal oppikken. We mogen nog even douchen vooraleer we voor lange tijd de bus op moeten, en korte tijd later kunnen we al opstappen. In minder dan 30 seconden zit onze bagage in het ruim en hebben we ons plaatsje toegewezen gekregen, tijd hebben ze hier in ieder geval niet! En zo zijn we opniew klaar voor een lange nachtrit, slaapwel (hopelijks).