Voor de ballonvaart staan we vroeg op, en hebben dan ook de wekker gezet om:

4u45
4u50
4u55
5u00
5u15

Om 5u30 is de pickup, dus die laatste is puur voor de zekerheid, de andere gaan vermoedelijk wel nodig zijn. We geraken uiteindelijk best snel wakker, niet verwonderlijk met zo’n leuke vooruitzichten, en hebben enkel de eerste wekker nodig om wakker te zijn. Een snelle douche en we staan klaar. Tegen 5u30 stipt is de pickup er, en worden we met een busje in het pikkedonker naar de startplek gebracht.

We worden goed ontvangen en krijgen thee en heerlijke koekjes aangeboden. Het ontbijt is voor na de vlucht, maar dit gaat er wel al vlotjes in. Eerst wordt er een papieren lantaarn de lucht in gelaten om de windrichting te kennen, waarna onze piloot en een paar collega’s beginnen met het opzetten van de ballon. Een heel karwei, maar doordat we de enige 2 zijn voor de vlucht van vandaag volstaat de kleine ballon, waardoor hij binnen het kwartier al klaar staat voor vertrek. Spannend!

En dan iets voor zonsopgang is het zover, we kruipen de mand in en zijn vertrokken. Alles gebeurt zo zachtjes dat Ann-Sofie zelfs niet eens beseft dat we al 20m van de grond zijn. We winnen ontzettend snel hoogte, en maken ondertussen wat verder kennis met de piloot. Allemaal zijn ze opgeleid door Franse trainers én kunnen ze goed Engels, en dus kunnen we een toffe babbel houden terwijl we stijgen. Het zicht is adembenemend, we zijn de enige ballon momenteel, en de omgeving is zodanig rustig dat je helemaal niets om je heen hoort buiten nu en dan de brander van de ballon. Er hangt een klein laagje mist boven de velden wat de hele ervaring nog feërieker maakt. Onze piloot heeft duidelijk kennis van de windlagen, en stuurt ons hoger zodat we rustig blijven hangen tussennde bergen en niet te ver afdrijven. Deze ballonvlucht is voor ons beiden de eerste keer, en dus een pracht van een ervaring in een omgeving zoals deze.

En dan komt de zon op, van achter een rots begint ze langzaam aan te verschijnen en kleur te geven, wat zorgt voor een hele opfleuring van het landschap. Een prachtig zicht is het, hangend in het niets zonder lawaai van motoren of mensen, met de hele wereld onder je.

Even later is het tijd voor wat sightseeing, onze piloot stuurt ons een andere luchtlaag in waardoor we wat beginnen af te drijven richting het centrum van de vallei, en we krijgen er een mooi zicht van de weg die we gisteren met de fiets hebben afgelegd. Nu lijkt dat enorm ver allemaal, en we zijn best onder de indruk van onze eigen prestatie. We kunnen het volgend half uur verder genieten van een prachtige omgeving, waarbij de piloot soms wat hoger of lager stuurt om van richting te veranderen of om ons een andere view te geven.

We kunnen natuurlijk ook niet eeuwig in de lucht blijven, dus beginnen we iets later de daling in te zetten. Hij kiest een veld uit waarop we kunnen landen, dat niet te ver verwijderd is van de startplek, en stuurt ons richting de open vlakte. Het landen is iets minder zachtjes dan het opstijgen, maar verloopt zonder problemen. We stuiteren even, en staan dan stevig op de grond, terwijl het busje om de ballon en ons op te pikken al komt aangereden. We kunnen nog even meekijken hoe ze de ballon opplooien en alles wegbergen, en worden dan richting de startplek gebracht, waar een ontbijtje ons staat te wachten! Fruit à volonté, thee, koekjes, en een ferm glas Champagne; en dat allemaal in een zalige setting met fantastische mensen. Al bij al zijn we een klein uurtje in de lucht geweest, en na het leuke ontbijt is het al bijna 9u, onze dagen starten hier meestal pas tegen dat uur, en de bus richting Luang Prabang vertrekt pas om 21u, dus hebben we nog een hele dag over! Fantastisch. Terwijl we afscheid nemen en het vliegveld verlaten, komen we tot het besef dat er nog één iets mankeert aan heel dit gebeuren, een betaling! Door de leuke sfeer zijn zowel wij als zij vergeten aan het betalen te denken, en dus keren we vlug terug om hen het geld te geven. Dit klein detail hadden ze zelf duidelijk ook over het hoofd gezien, gelukkig dat Ann-Sofie er nog net op tijd aan dacht.

De rest van de voormiddag spenderen we aan het beklimmen van een laatste viewpoint over de omgeving. We hebben het daarnet al even kunnen aanschouwen vanuit de luchtballon en weten dus wat ons te wachten staat. We worden door de mannen van de ballonvaart aan de start van de klim gedropt waar we afscheid nemen en hen nog eens bedanken voor de unieke ervaring. Op naar boven, maar dan wel te voet deze keer. Het pad begint met mooi aangelegde trappen die al snel ingeruild worden voor hobbelige zandweggetjes en uiteindelijk niets meer dan een hoop rotsblokken. Met onze beste klauterkunsten banen we ons langzaam maar zeker een weg naar de top. Niet evident, want de loden hitte zorgt ervoor dat met elke stap die we zetten de zweetdruppels tot in onze ogen druipen. Plezant is anders, maar je moet er natuurlijk wel wat voor over hebben. 2 liter vocht armer staan we om 10u30 dan eindelijk boven op de top en worden we beloond met een 360° view over de omgeving. Wauw! De mist is ondertussen volledig weggetrokken en de zon straalt als nooit tevoren. De moto die boven op de top staat – geen idee hoe ze dat ding hier gekregen hebben – vormt de ideale setting om nog eens een foto van ons samen te nemen. Ondertussen al 6 maanden op pad en nog steeds de beste maatjes. Wie doet ons dat na?

De rest van de dag spenderen we zoals het hoort, aan het zwembad! We hebben een hotel in het centrum gespot waar we aan het zwembad mogen liggen tegen betaling (omdat we er niet overnachten), en spenderen de middag dan ook al luierend tussen een ligzetel en het water met zicht op de bergen. Prachtig. Er is ons ondertussen echter ook iets opgevallen, de ‘Chinezen’ die we hier overal tegenkomen zijn vaak geen Chinezen, maar Koreanen. Een verschil dat voor hen duidelijk is, voor ons misschien iets minder, aangezien ze zich even ‘irritant’ gedragen. Wanneer we rustig liggen te genieten van het uitzicht arriveert een groep luidruchtige Koreanen die het hoognodig vinden om met zen allen tijdens het mooiste moment van de dag – de zonsondergang – watergevecht te houden en kabaal te maken alsof ze alleen op de aardbol zijn, iets wat niet door ons, noch door de andere gasten echt geapprecieerd wordt. Gelukkig houden ze er altijd een strak schema op na en is de speeltijd na 1 uurtje over en verlaten ze het zwembad voor hun avondmaal. Net op tijd om ons nog even in alle rust te laten genieten van de omgeving voor de laatste zonnestralen achter de bergen verdwijnen. Niet veel later mogen we ons afdrogen en terugkeren richting hotel, waarvan de pickup ons richting de bushalte zal brengen. Op naar Luang Prabang. Onze laatste stop in Laos.