We starten met een korte verkenning van wat Vang Vieng te bieden heeft. Er zijn talloze tourist offices waar je tours kan boeken, en het valt ons meteen op hoe alles hier opnieuw Chinees lijkt te zijn. Iets wat alleen maar wordt bevestigd wanneer we even langs de rivier wandelen, en we enkel maar Chinezen in de bootjes zien zitten. Het is een triestig fenomeen aan het worden, zowel Cambodja en Laos hebben er enorm veel last van, hoe Chinese investeerders de puurheid van deze landen compleet om zeep helpen, mensen van hun eigen land verjagen en alles omzetten in massatoerisme. Puur uit winstbejag, en daar is Vang Vieng duidelijk ook al lang slachtoffer van geworden.

Geen tours dus voor ons, we gaan langs in een paar kantoren en luisteren eens goed naar wat ze allemaal te zeggen hebben, en besluiten dan alles zelf met de fiets te doen. We gaan zitten in een leuk restaurantje en zitten er de hele middag, om zo een mooi plan op te stellen. Twee dagen een fiets huren, en telkens een toer doen van ongeveer 40km lijkt ons wel te doen, lastiger dan met een busje of tuk tuk, maar een stuk plezanter en authentieker (al rijdt niemand hier duidelijk met de fiets). Met het opstellen van deze planning en het uittesten van alle soepen op de menukaart zit de voormiddag er al weer op, een klein nadeel van reizen zonder plan is dat alles geregeld moet worden op het moment zelf, en je dus ook vaak een halve of volledige dag verliest. Op dit moment maakt dit echter helemaal niet uit, door de Takhek loop grotendeels te skippen hebben we wel wat tijd over en kunnen we genieten van de rust.

Om toch iets gedaan te hebben besluiten we de zonsondergang te gaan kijken op het dichtsbijzijnde viewpoint, 3 kilometer verderop. Vol goeie moed trekken we onze wandelschoenen aan en beginnen we aan onze tocht richting het viewpoint. We kopen een toegangsticketje en beginnen aan de steile klim naar de top die volgens internet ongeveer een uurtje zou mogen duren. We beschikken duidelijk nog over een bovengemiddelde conditie want in ‘slechts’ 30 minuten staan we op de top, en dus kunnen we rustig – en zelfs zonder andere toeristen – genieten van een prachtige zonsondergang. We zien ook een aantal luchtbalonnen opstijgen om het kleurenspel zwevend te beleven. Er is echter één ballon die op een andere plaats vliegt dan de andere. Boven de vallei in plaats van boven de stad, wat ons een stuk mooier lijkt. Ann-Sofie maakt even gebruik van de zoom op haar fototoestel om de letters op de ballon te kunnen lezen, om later op te zoeken hoe we zo’n vlucht boven de vallei misschien kunnen boeken. Eens de zonsondergang erop zit keren we terug naar beneden, en met nog 3km wandelen voor de boeg moeten we niet te lang wachten, want we beginnen snel honger te krijgen!

De volgende ochtend staan we mooi op tijd op om de fietsen te halen en op weg te gaan richting de eerste stop, een waterval op ongeveer 12km verwijderd van Vang Vieng zelf, en dus vermoedelijk redelijk niet-toeristisch: de Kaeng Nyui Waterfall. Een hobbelig parcours en zowat een uur later komen we aan, duidelijk als enige toeristen. Ze zijn nog volop bezig met een eetkraampje aan de ingang op te stellen, misschien gaan we toch niet de enige zijn vandaag, maar gegarandeerd de eerste. Via een kleinere waterval en een mooie wandeling bereiken we ons doel, en genieten er een hele poos van de rust, weg van Vang Vieng en z’n Chinezen.

Dan zetten we onze tocht verder richting de Tham Nam Water Cave en de Elephant Cave. Zij die de post over de Takhek loop gelezen hebben weten hoe we de eerste Elephant Cave ervaren hebben. Vol verwachtingen fietsen we dus de stoffige en best onaangenamen grote baan af, ze lijken hier overal (net zoals in België) aan de wegen aan het werken te zijn, maar de droogte hier zorgt ervoor dat er enorm veel stof in de lucht waait, soms zie je zelfs maar een paar tiental meter voor je uit. Gezellig is anders, maar door op de correcte momenten in te ademen lukt het om stoflongen tot een minimum te beperken. Na een korte eetstop rijden we de kleine baantjes in, waar kindjes duidelijk een andere opvoeding krijgen dan bij ons. Ze zijn er met een samensmelting van een pistool en een kruisboog visjes uit de rivier aan het schieten, waarna ze die bakken op een ter plaatste gestookt vuurtje. Onze hobby’s vroeger waren toch net iets anders. Dan komen we eerst aan bij de Water Cave, maar net op dat moment komt er ook een zwerm Chinezen aan die allemaal samen lekker gezellig de cave in trekken, en dus besluiten wij eerst de Elephant Cave te doen en later terug te komen in de hoop dat het hier wat rustiger zal zijn.

Ditmaal is de Elephant cave wel wat de naam doet vermoeden, en is er effectief een olifant(je) te zien. Het duurt even tegen dat we ze gevonden hebben wegens een ietwat andere verwachting wat betreft de grootte ervan, maar uiteindelijk zien we ze wel. Een druipsteen in de vorm van een olifant, maar puur natuur dus. Best leuk om te zien, en vrij komisch dat er hier natuurlijk weer een paar Buddha’s opgesteld zijn.

Dan terug naar de Water Cave, en ondertussen is het al heel wat rustiger en kunnen we zelfs in ons eentje de cave in. We wisselen naar onze zwemoutfit en krijgen elk een camionband toegewezen. De eerste aanraking met het ijskoude water is wat minder, wat wordt beaamt door lichaamsdelen die best wat minder plek innemen dan voor deze onprettige kennismaking. We trekken onszelf de grot in via een koord, en gaan op verkenning. Pikdonker en ijskoud, een aparte ervaring. Wel plezant om hier helemaal alleen in te zijn, in alle rust. Na een korte toer keren we terug naar buiten, waar we snel weer wisselen in een iets warmere outfit. De fietstocht richting Vang Vieng wacht ons nog, dus warmen we ons snel even op en springen we terug op onze tweewieler. De weg lijkt naar beneden te lopen, geen wonder dat het daarnet zo traag vooruit ging. Of het is dat, of we hebben gewoon honger en verlangen naar een rustig plekje om te zitten, waardoor we ongekende energiebronnen kunnen benutten.

De volgende dag is het Blue Lagoon Loop, waarbij we in een dag maar liefst 3 Blue Lagoons zullen bezoeken. We hebben ondertussen beslist de ballonvaart te doen, en nemen tijdens het ontbijt contact op met het bedrijf dat dit organiseert. Het blijkt nog maar een goeie maand geleden opgestart te zijn, en is volledig gerund door Laotianen, wat ons een warm gevoel heeft. De andere luchtballonnen (die boven de stad vliegen) worden uitgebaat door Chinezen, en dat steunen we liever niet te veel. Eén van de organisatoren komt speciaal voor ons af naar het restaurant en we bespreken de mogelijkheden. Het is een enorm sympathieke gast, met perfect Engels, wat een leuk gevoel heeft om zo de eerste keer een ballonvaart mee te doen. Het gesprek is heel los en spontaan, zalig om zo iets te kunnen regelen. Hij vertelt ons over de verschillende pakketten die ze aanbieden (wat er uiteindelijk maar 1 blijkt te zijn) en hoe alles zal verlopen. We spreken morgenochtend af om 5u voor de pickup, en met een klein voorschot (waarvan niets op papier hoeft te staan, iets wat we anders nooit zouden doen, maar dit voelt echt goed aan) is alles geregeld. Daarna starten we de lagoon loop in omgekeerde richting dan de tours ze doen om de meute wat te vermijden en dat lijkt te werken. Langs de weg rijden geen busjes of tuk tuks, enkel locals met hun brommers. De verharde weg wordt al snel ingewisseld voor grind en stof, en dus is het weer uitkijken geblazen om wat comfortabel te kunnen fietsen. Het is dan nog eens warm ook, dus het vergt best een hele inspanning om de kilometers erdoor te jagen. De eerste Blue Lagoon is op ongeveer 12 kilometer verwijderd, best een heuse afstand in deze omstandigheden. Maar tegen alle verwachtingen in geraken we er goed en wel, en worden we beloond met een heerlijke duik in verfrissend water, waarbij we duidelijk weer de eerste zijn die hier toekomen. De Lagoon is volledig leeg, en dus maken we ervan gebruik om eens rustig te zwemmen. Er staat ook een duikplank opgesteld, waar we beiden gretig gebruik van maken. Vanop een hoogte van zowat 6 meter springen we het helderblauwe water in, simpelweg prachtig!

Na deze broodnodige verfrissing verloopt de fietstocht een stuk vlotter, en komen we in geen tijd aan bij de tweede Lagoon. Ook hier is bijna niemand te bespeuren. Deze is zelfs voorzien van een zipline en een tarzanliaan! Na een kleine uitleg te vragen aan de 2 jonge gasten die net uit het water komen, over hoe je die zipline precies doet stoppen, komen ze met de mooie uitleg “Dat merk je wel als het zover is”. Een beetje verontrustend, maar niet genoeg om ons tegen te houden! Vol goeie moed hangt Nick als eerste aan de zipline, en het wordt al snel duidelijk wat ze ermee bedoelen. Je voeten komen vanzelf in het water te hangen, veel keuze tot afremmen heb je dus niet echt.

Na een korte middagpauze fietsen we verder richting de derde Lagoon en het uitzichtpunt over de vallei bij Vang Vieng, die ingesloten zit tussen de bergen. Eerst echter de Blue Lagoon, aangezien we de viewpoint met sunset willen doen. Dit is opnieuw heel wat kilometers fietsen, en tegen dat we aan de lagoon aankomen hebben we er al 30km opzitten. Redelijk uitgeput komen we dus aan, gelukkig is het laatste deeltje weg weer verhard. Het is duidelijk waarom er bij de andere lagoons bijna niemand was. De Chinezen gaan niet verder dan de verharde baan, en die stopt net na de eerste lagoon. Iets wat bevestigd wordt als we de aankomen aan de lagoon zelf, het zit er vol van. Na een korte zwempauze hebben we het wat gehad, kleden we ons terug om en trekken we richting een tweede viewpoint.

Na al die kilometers op de fiets nog dit viewpoint opklimmen lijkt ons gekkenwerk, en dus nemen we er onze tijd voor. Ondanks dit feit komen we best nog binnen een respectabele tijd van 50 minuten aan, 10 minuten sneller dan de aanbeveling! Het zicht is werkelijk fenomenaal: karstrotsen rondom een prachtige vallei, waarin mini-mensjes trachten zich zo snel mogelijk te verplaatsen, wat van hieruit echt belachelijk traag lijkt te gaan. We wachten er geduldig de sunset af, wat rustig begint met een lichte oranje schijn en al snel overgaat in een prachtig kleurenspel. Ondertussen zijn er weer verschillende luchtballonnen in de lucht te zien. Morgenochtend is het onze beurt!