En dan is het kerstmis, we hebben gisteren snel nog gebeld naar een restaurant om een plek voor 2 te reserveren. Ze bieden een uitgebreid kerstmenu aan op een mooie locatie, en dat lijkt ons de ideale manier om de avond door te brengen. We beginnen de dag met een fietstocht, aangezien we nog wat sightseeing willen doen vooraleer we kunnen gaan eten. Phnom Penh telt niet zo veel bezienswaardigheden, en de meeste toeristen zijn dan ook geen fan van deze stad, maar we willen het – nu we hier toch zijn – een kans geven. Eerst passeren we een klooster, een tempel, een moskee en het Royal Palace, maar niets hiervan lijkt echt ons ding te zijn.

Tot we bij een straatje aankomen dat prachtig gedecoreerd is met streetart. Het zit volledig weggestoken, maar meer dan de moeite waard. Het is super leuk ingericht, met winkeltjes van handgemaakte en tweedehands spullen alom. Uit nieuwsgierigheid gaan we eentje binnen, de Bee Vintage & Craft, waar vooral tweedehands kledij verkocht wordt. Al snel vindt Nick iets dat Ann-Sofie perfect zou staan, en tegen alle verwachtingen in past het als gegoten! Een prachtig wit kleedje met blauwe strepen, ideaal voor op het strand dus (als we dat hier ooit nog eens tegenkomen). De mooie handgemaakte souvenirs die in een winkeltje aan de overkant verkocht worden laten we wijselijk links liggen, onze rugzak puilt nu al uit. We genieten rustig van de prachtige muurschilderingen, waarschijnlijk één van de enige straten in Phnom Penh die deze nog heeft, vaak worden ze namelijk al snel overschilderd door de stadsdiensten, hebben we ons eerder laten vertellen.

Dan rijden we wat verder richting Street 93, de straat die écht aangeschreven staat als de streetart steeg. In het begin is alles inderdaad overschilderd, maar een stuk verder komt de straat helemaal tot leven. We parkeren onze fietsen en gaan een stuk te voet verder, waarbij we de ene muurschildering na de andere passeren. Het is broeiheet vandaag waardoor de straten als het ware gedecoreerd zijn met drogende was, wat voor ons alleen maar extra charme toevoegt aan de omgeving. Na een uurtje rondslenteren, komen we terecht in een doodlopend straatje waar een aantal Cambodjanen zitten te vieren. We worden meteen vriendelijk uitgenodigd om een pintje mee te drinken, en aanvaarden dat dan ook met veel plezier. We krijgen watermeloen en kip van op de BBQ geserveerd, en na een uurtje klinken zijn we weer op pad. Ondertussen is het bijna tijd voor het kerstdiner, de dag is voorbij gevlogen. Snel nog de kleren ophalen, klaarmaken, en op weg naar Doors, het restaurant dat ons kerstmenu aan het voorbereiden is.

Eens aangekomen krijgen we een menu voor onze neus, en het blijkt dat we helemaal geen keuze hoeven te maken tussen de gerechten, alles dat erop staat zal geserveerd worden, zij het in kleine porties natuurlijk. Dit wordt tot wel 3 maal toe uitgelegd, telkens door een andere ober. Het is kenmerkend aan Azië dat we weer op de wenken bediend worden, iedereen staat ter onzer beschikking. Al duurt het maar liefst 2u vooraleer we het eerste voorgerecht geserveerd krijgen. Gedurende al die tijd stonden ze allemaal ostentatief te kijken, waardoor we het gevoel kregen dat we ‘start’ moesten zeggen. Die start geven we door één van hen eens lachend (en hongerig) aan te kijken, en dan is het zover: startend met een aantal voorgerechtjes en bijpassende cocktail begint het echte kerstdiner. Een slaatje met krab en papaya, gerookte makreel, dragonfruit aguachile, zalm-okkernootravioli en teriyaki paling in limoen aiolisaus. Bijna allemaal gloednieuw voor ons, wat blijkt wanneer Ann-Sofie het eerste voorgerecht inzet door een goeie lepel te eten van een bedje waarop de schelpen geserveerd werden, waaruit ze de conclusie kan trekken dat het zout blijkt te zijn, heerlijk!

De gerechtjes volgen elkaar in hoog tempo op. Des te trager de start van de bediening, des te sneller alles nu gaat, nog vooraleer een bordje leeg is staat er al iets nieuws voor ons klaar: zeebaars met groene looksaus en zoete aardappel, witte truffel met ham en patatjes, eendenborst met passievruchtencoulis en alweer een nieuwe cocktail van het huis. Stuk voor stuk overheerlijk. Tussen de hoofdgerechten en het dessert krijgen we welgeteld 5 minuten de tijd om ons eten te laten zakken of ze staan al weer aan onze tafel met deze keer een assortiment aan frambozen- en aardbeiencoulis. Overheerlijk! We besluiten dit dessertje aan een slakkengang naar binnen te werken om langer en maximaal te kunnen genieten van elke hap. Iets wat duidelijk niet in het schema van de keuken stond, want nog voor ons bord leeg is, wordt het volgende dessert, een bordje perfect afgewerkt chocoladeijs met een topping à la Ferrero Rocher, al op tafel gezet. Resultaat: 4 grote borden met dessert op één kleine tafel, waarvan het chocoladeijs aan een sneltempo begint te smelten. Een beetje overdonderd door deze opmerkelijke manier van bedienen, eten we dan maar sneller dan gewild onze frambozencoulis op om het smeltende ijs te redden. Alles is vergeten en vergeven wanneer we elk een eerste hap van het chocoladeijs nemen. Echte chocoladesmaak, uiterst zeldzaam in Azië! De heerlijke toefjes hazelnoot erbovenop zijn een streling voor de tong, een perfecte afsluiter van een perfecte avond. Klaar om naar huis te rollen!