De korte stop in Trinco heeft onze batterijen weer volledig opgeladen om aan de laatste dagen in Sri Lanka te beginnen. Er rest alleen nog de vraag waar we die laatste dagen het liefst willen doorbrengen. Vanuit Trinco kunnen we nog twee kanten op. Ofwel keren we terug naar Kandy voor het festival en eindigen we onze trip in de prachtige theevelden van Nuwara Eliya. Ofwel reizen we door naar Anuradhapura om een bezoekje te brengen aan de archeologische sites daar en eindigen we onze trip in Negombo. De keuze is snel gemaakt: we keren terug om een stukje prachtig Sri Lanka te zien dat we eerder hebben moeten overslaan.

De busrit van Trinco naar Kandy duurt een slordige 6 uur. Omdat we hier geen ganse dag mee willen verliezen besluiten we de bus te nemen van 6u45, opstaan om 5u30 dus, want het is nog een eindje rijden naar het busstation. We komen maar net op tijd aan voor de bus vertrekt en vinden nog welgeteld twee lege plaatsjes helemaal achteraan. We installeren ons en maken ons klaar voor de busrit. 6 uur op de bus is best wel lang met het rijgedrag en het comfort van de Sri Lankaanse bussen, maar het is deel van het avontuur dus nemen we dat er met plezier bij. Net na de middag komen we aan in Kandy. Er hangt een heel leuke sfeer in de stad. Je voelt dat iedereen uitkijkt naar de stoet van vanavond en dat alle mensen in hun nopjes zijn. We zoeken snel een hostel, deze keer eentje iets dichter bij het centrum dan de vorige, ergens langs de hoofdbaan van de stad. Naarstig zoals we zijn droppen we onze rugzakken en vertrekken we richting de tempel van de tand om in de buurt daarvan ergens een plaatsje te bemachtigen om de Perahera van op de eerst rij mee te maken. Het is nu ongeveer 14u en er de voetpaden zitten al vol met locals die een plaatsje willen voorzien voor vanavond. Hierbij zitten ook kindjes, en dat hebben de straatverkopers duidelijk geweten. Elke 5 minuten loopt er een verkoper van speeltjes, balonnen of popcorn voorbij en dus heeft zowat elk kind een speeltje in z’n handen tegen dat de optocht begint. De straten zijn super proper, worden meermaals gekuist, en er zijn zelfs vuilbakken geplaatst langsg de kant van de weg, ongezien in Sri Lanka!

Om de parade optimaal te kunnen zien worden er stoelen verkocht die opgesteld staan in winkeltjes en restaurants langs de weg van de Perahera. De stoelen staan op zelf gefabriceerde podia die er nogal bedenkelijk uitzien qua stevigheid, en de prijzen ervan lopen op tot wel 12.000 Rupees. Ter vergelijking, met dat bedrag kan je in Sri Lanka ongeveer 40 keer uit eten. We gaan dus niet in op deze voorstellen en zoeken ons een geschikt plaatsje op de stoep, net als de andere locals. Rond 14u30 hebben we een goed plaatsje gevonden, nog maar 5u30 wachten! Ondertussen passeert het Nederlands koppel dat we in Dambulla ontmoet hebben, en na een korte babbel besluiten ze eerst nog iets te gaan eten. De overige wachttijd vordert vrij snel en voor we het weten is het 20u en kan de show beginnen.

De optocht bestaat uit een opeenvolging van 5 verschillende tempels die na elkaar opkomen. Deelnemers zijn er in alle leeftijden, zelfs 5 jarigen doen mee, en nog maar liefst als jongleerders met vuur. Er zijn een hele hoop dansers, muzikanten, figuranten en zelfs olifanten! Iedere tempel stelt ook z’n eigen ‘tand’ voor, want daar draait het festival allemaal om. De tand wordt plechtig aangekondigd op het einde van ieder deel en krijgt z’n eigen olifant. Zo gaat de show door tot alle tempels gepasseerd zijn, zo’n 2u later. Achteraf horen we echter dat het in het park zelf een stuk mooier is om te zien, omdat de olifanten daar voorbereid worden, en de dansers vertrekken. We besluiten dus nog een dag langer te blijven.

Ervaren zoals we zijn weten we dat we niet opnieuw zo vroeg moeten gaan zitten, en brengen we de dag rustig door. We kuieren wat rond en proberen de 1000’en foto’s die we reeds in Sri Lanka verzameld hebben te sorteren. Pas tegen 18u vertrekken we richting de Perahera, en binnen de tempel is er nog meer dan plaats genoeg! We kunnen rustig kijken naar de olifanten die klaargemaakt worden, de dansers die zich klaarmaken en de tempel die prachtig verlicht is. Eens de stoet start hebben we ruim de plaats om rond te lopen en overal te gaan kijken, en ditmaal is het zoveel mooier dan langs de straat! We zijn blij van nog een extra nacht gebleven te zijn en genieten met volle teugen van wat we reeds dachten gezien te hebben.